Rješavanje stambenog pitanja u Beogradu postalo je noćna mora za svakog prosječnog građanina. Nekada je srednja klasa, koja je ujedno bila i najbrojnija, sebi mogla priuštiti kupovinu stana, dok se danas o kupovini razmišlja ne da se sebi obezbjede bolji uslovi života, već eventualno potomcima. Kao što je u vrijeme masovne emigracije u SAD tek druga generacija mogla živjeti američki san, tako danas tek potomci u velikom broju slučajeva mogu reći da imaju u vlasništvu nekretninu, koju su njihovi roditelji mukotrpno isplatili.

Prosek i stvarnost

Prema Republičkom zavodu za statistiku, prosječna plata u Srbiji u januaru 2022. godine iznosila je 74.664 dinara neto, dok je u Beogradu ta brojka nešto veća – 89.004 dinara. Naravno, nije ni u svakoj beogradskoj opštini ista situacija, kao što ni kvadrati ne koštaju svagdje jednako.

Najveće plate su u opštini Vračar, dok su najniže u Sopotu. Slično je i sa cijenama nekretnina. U prvom kvartalu ove godine, prosječna cijena kvadrata stanova u starogradnji u Beogradu bila je 1680 evra, što je za dvije stotine evra više nego u istom periodu prošle godine; za novogradnju je taj odnos 2165 naspram 1981 evra, izvještaj je Republičkog geodetskog zavoda. Naravno, ovi podaci nisu toliko zabrinjavajući jer uzimaju u obzir i cijene u prigradskim opštinama, koje drastično umanjuju prosjek.

Kada se pogleda, recimo, opština Savski venac, koja je ubjedljivo najskuplja, tamo je prosjek novogradnje 3.310 evra, skoro 300 evra više nego u istom periodu prošle godine. Prema podacima agencije 4zida.rs, koja ima i svoju analitiku za praćenje, najskuplji kvadrat je prodat baš u ovoj opštini za 9115 evra – u Beogradu na vodi…

 

Pročitajte ceo tekst Filipa Mirilovića u nedeljniku "Vreme“ od četvrtka (16. juna)

Pretplatite se na digitalno izdanje

Čitajte dnevne vesti, analize, komentare i intervjue na www.vreme.com