U zajednici koja više ne postoji, u Jugoslaviji, komšije su bile važan deo života. Bilo je to vreme kad su komšije doživljavane kao rod rođeni i kad se kućna vrata nisu zaključavala. Kad su bile aktuelne bliskost, uzajamnost, solidarnost, a ne nacionalno i versko pripadništvo. Kad su tuđe radosti i brige bile zajedničke. I kad je takav život bio iskreni izbor.

Šta danas znači reč komšija? Koje asocijacije i emocije budi? Da li je se sećamo? Po čemu pamtimo nekadašnje komšije?

Odgovori na ova pitanja su tema priča u knjizi Komšije u izdanju “Vukotić medije”. Njihovi autori su 24 književnika iz država koje su do raspada Jugoslavije bile komšijske.

Osim Ante Tomića, čiju priču objavljujemo ljubaznošću izdavača, u Komšijama pišu i Ratko Božović, Ljubica Arsić, Dejan Atanacković, Muharem Bazdulj, Gojko Božović, Dragoslav Dedović, Lidija Dimovska, Milorad Durutović, Zoran Ferić, Rajko Grlić, Drago Jančar, Nele Karajlić, Nikola Malović, Jagoš Marković, Semezdin Mehmedović, Mihajlo Pantić, Petar Popović, Goran Samardžić, Tanja Stupar Trifunović, Rade Šerbedžija, Srđan V. Tešin, Damir Uzunović i Dragan Velikić.