Sasvim je prirodno da uspešni filmovi dobiju nastavak, tako da nikoga nije preterano iznenadilo kada je svojevremeno obelodanjeno da će Rajan Džonson napisati i režirati nastavak svog hita “Nož u leđa” (“Knives Out”) iz 2019. godine u kome je gledaocima po prvi put predstavljen ekstravagantni detektiv Benoa Blan u tumačenju “penzionisanog Džejmsa Bonda” Danijela Krejga. Imajuću u vidu da je prvi film na svetskim blagajnama inkasirao preko 300 miliona dolara (a koštao svega “svega” 40), pomalo je čudno što se odustalo od opsežnije distribucije nastavka u bioskopima – tim pre što drugi deo po kvalitetu ne zaostaje previše za prvim – ali kovid je promenio mnogo toga, pa i način prikazivanja filmova. Igralo se na sigurno. Nakon svetske premijere na Međunarodnom filmskom festivalu u Torontu u septembru 2022. godine, “Glass Onion: A Knives Out Mystery” je nakratko prikazivan u svetskim bioskopima tokom novembra prošle godine (tom prilikom zaradivši 15 miliona dolara – što zapravo nije nimalo loše imajući u vidu ograničenu distribuciju), a onda u decembru stigao u ponudu striming platforme Netflix koja je i finansirala njegov nastanak (kao i nastanak trećeg dela, koji bi u produkciju trebalo da uđe tokom ove ili naredne godine).

Karijera Rajana Džonsona je sada, nakon sasvim nepotrebne “Star Wars” avanture koja mu je donela više štete nego koristi, oporavljena i Amerikanac može da odahne. Podsetimo se njegove filmografije… Nakon niskobudžetnog debija “Cigla” (“Brick”, 2005), koji je skrenuo pažnju filmske javnosti na njegov rad, i manje uspešnog drugog filma “Braća Blum” (“Brothers Bloom”, 2008), koji je, baš kao i “Glass Onion”, snimao u Srbiji, Džonson je stekao svetsku slavu hvaljenim akcionim SF hitom “Ubica iz budućnosti” (“Looper”, 2012), nakon čega je prihvatio da za kompaniju Dizni režira visokobudžetni SF spektakl “Star Wars: Poslednji džedaji” (2017), koji jeste bio veliki hit, ali je istovremeno izazvao veliki bes otrovnog “Star Wars” fandoma i brojne kontroverze. “Nož u leđa” (2019) je vratio Džonsona na pravi put, a sada je nastavak tog filma potvrdio da za budućnost američkog sineaste ne treba da brinemo.

Kao i prvi film, “Glass Onion” je misterija u maniru Agate Kristi, veoma lepršava i žovijalna, nastala sa namerom da ponudi dobru zabavu. U pitanju je skupa, raskošna produkcija u kojoj uloge tumače viđeni i cenjeni glumci. Pored pomenutog Krejga, koji ponavlja svoju ulogu, u filmu glume: Edvard Norton, Žanel Mone, Ketrin Han, Kejt Hadson, Dejv Bautista i drugi. Ono što važi za prvi film važi i za drugi – stiče se utisak da su se Džonsom i ekipa veoma lepo zabavljali dok su sarađivali na nastanku ovog komičnog trilera. Atmosfera filma, iako u njemu ima nekoliko ubistava, nije preterano mračna, očigledan je namera da se publika pre svega zabavi. Džonson je ovoga puta varirao čuveni roman Agate Kristi “Deset malih crnaca” o grupi stranaca koji su se našli na izolovanom ostrvu. Prvobitni plan je da prisutni, zabave radi, učestvuju u rešavanju insceniranog zločina, ali onda se, kako to već obično biva u filmovima poput ovog, događa prvo ubistvo. Domaćin i gosti nemaju gde da pobegnu – zarobljeni su u luksuznoj građevini koja je dobila ime po čuvenoj pesmi Bitlsa, pa se (makar prividno) udružuju sa Blanom kako bi rešili misteriju. Naravno, svi su svesni da je ubica jedan od njih. Samo, ko? Otmeni gej detektiv Benoa Blan će, to je jasno od samog početka, rešiti slučaj – i ovoga puta uz pomoć lepe asistentkinje – a gledaoci, ako žele, mogu i sami da pokušaju da, pre obaveznog demaskiranja krivca na kraju, upru prst u onog za koga smatraju da je odgovoran. Sve to pomalo liči na društvenu igru “kluedo”, ali to je od samog početka i bila namera autora.

Ono što nama u Srbiji može biti posebno zanimljivo u vezi sa novim Džonsonovim filmom jeste da je “Glass Onion” tokom juna i jula 2021. godine sniman u Grčkoj (na prekrasnom ostrvu Speces), a da je onda snimanje nastavljeno u Beogradu, gde je holivudska ekipa boravila oko dva meseca, do septembra iste godine (u Srbiji su snimani eneterijeri u studiju). Imajući u vidu da se snimanje odvijalo u jeku pandemije, ekipa je slobodno vreme uglavnom provodila u izolaciji u neimenovanom beogradskom hotelu igrajući društvenu igru “mafija”, koja predstavlja varijaciju na čuveni “kluedo” (mada je Edvard Norton stigao i da poseti i neke od beogradskih znamenitosti, uključujući i Muzej Nikole Tesle). U svakom slučaju – sve je proteklo u znaku misterije i zabave, što se prelilo i na film.

“Glass Onion” je jedna od onih neobaveznih holivudskih produkcija uz pomoć kojih možete pobeći od stvarnosti – u njemu nema i ne treba da bude ništa realistično, serviran nam je čist eskapizam – poznati glumci, grčke lepote i nonšalantna misterija. To se udruženo nudi jedno lepo uživanje, mada svakako ne i film o kome ćete dugo razmišljati nakon što počne odjavna špica.