Pretpostavljam da je knjiga Njemačka i "njezini" Hrvati bila prvenstveno namenjena hrvatskom tržištu. Zbog toga me je u prikazu Lina Veljaka začudilo pominjanje Memoranduma SANU-a i olako izjednačavanje Draže Mihailovića i Ante Pavelića. Ali kada je u reakciji Gojka Borića niotkuda iskrsao srpski nacionalizam, više nije bilo sumnje da se Hrvatima priviđaju Srbi kad god im nešto nije po volji.

I prikaz i reakcija se pojavljuju u beogradskom nedeljniku, što najbolje govori o razmerama srpskog nacionalizma. A s obzirom na to da gorepomenuta knjiga govori o kontinuitetu geopolitičkih interesa i ambicija, nije zgoreg prisetiti se demonstracija protiv ćirilice u Zagrebu aprila ove godine, gde su fotografi ovekovečili čak i nacističko salutiranje.