Abe je u januaru 2018. u sklopu turneje po jugoistočnoj Evropi bio u zvaničnoj poseti Beoradu. Tada je rekao: "Srbija je ključna zemlja za stabilnost Zapadnog Balkana koji se nalazi na važnoj geopolitičkoj poziciji".

Ta poseta bila je pokazala iznova probuđeni interes Zemlje izlazećeg sunca da uzme aktivno učešće u reafirmaciji značaja zapadnog Balkana za Evropsku uniju i da produbi ekonomsku saradnju sa Srbijom, najvećom zemljom turbulentnog regiona, pisalo je "Vreme“ u tekstu pod naslovom "Naslednik političke dinastije“.

"Predložio sam predsedniku Aleksandru Vučiću inicijativu za saradnju sa zapadnim Balkanom i on je izrazio svoju podršku", izjavio je tada Abe. Vučić je posetu japanskog premijera nazvao "istorijskom prekretnicom".

Političko poreklo

Japanski premijer je imao zavidan politički i porodični pedigre. Nije pripadao novokomponovanom soju "projektovanih" instant-političara – nastalih u kuhinjama spin doktora raznih stranaka i uticajnih lobija – a koji su preplavili Evropu i SAD u poslednjih nekoliko decenija.

Abeov deda sa majčine strane Nobusuke Kiši bio je japanski premijer od 1957. do 1960. godine. Kišijev mlađi brat Eisaku Sato, osim što je takođe obavljao dužnost predsednika vlade Japana između 1964. i 1972, dobio je Nobelovu nagradu za mir 1974. godine za angažovanje protiv širenja nuklearnog oružja.

I to nije sve. Otac bivšeg japanskog premijera Šintaro Abe je bio ministar spoljnih poslova koji je tokom službenih putovanja posetio i Beograd 1983. godine, gde se sastao sa tadašnjim ministrom inostranih poslova SFRJ Lazarom Mojsovim i predsednicom jugoslovenske vlade Milkom Planinc.

Imajući iza sebe tako uticajnu političku familiju bilo je sasvim logično da Šinzo Abe nastavi porodičnu tradiciju i posveti se javnom poslu.

Političar sa pedigreom

Rođen 1954. godine u Tokiju, Šinzo Abe postao prvi predsednik vlade Japana koji je rođen nakon Drugog svetskog rata. Takođe, kada je prvi put seo u premijersku fotelju 2006 sa 52 godine, bio je i najmlađi premijer Japana u posleratnom periodu.

U njegovoj zvaničnoj biografiji na sajtu japanske vlade stoji da je devet puta bio biran u Predstavnički dom japanskog parlamenta, prvi put još 1993. godine, zamenivši u skupštinskim klupama preminulog oca.

Kao pripadnik treće generacije uticajne japanske političke dinastije, Šinzo Abe se veoma mlad učlanio u Liberalno-demokratsku partiju Japana, faktički odmah nakon studija. Diplomirao je političke nauke na Univerzitetu Seiki u Tokiju 1977. godine, a školovanje je nastavio u SAD na prestižnom Univerzitetu Južna Kalifornija, poznatom po tome što od svih američkih univerziteta ima najviše stranih studenata.

Nakon povratka iz SAD 1979. godine, kratko vreme proveo je radeći u jednom od najvećih svetskih proizvođača čelika, kompaniji Kobe Steel Ltd, ali se, nedugo zatim, opredelio za državne poslove. Već 1982. počeo je da radi u Ministarstvu spoljnih poslova Japana, iste godine kada je njegov otac postao ministar. Kao "američki đak", tokom čitave političke karijere zalagao se za izgradnju što boljih odnosa sa SAD.

Iako je tokom prvog mandata na poziciji premijera proveo tek dvanaest meseci, pobedom na opštim izborima 2012. načinio je trijumfalni "kambek" postavši prvi bivši premijer koji se vratio na tu funkciju još od 1948. godine. Dve godine kasnije Abe je ponovo izabran za predsednika vlade, najavivši da će u zemlji sprovesti "najdrastičnije reforme još od Drugog svetskog rata".

Ceo tekst Uroša Mitrovića možete pročitati OVDE

Čitajte dnevne vesti, analize, komentare i intervjue na www.vreme.com